چکیده:
از جمله عوامل موثر در تعیین راهبرد مناسب برونگرا در توسعه اقتصادی هر کشور، تحت عنوان راهبرد توسعه صادرات دارا بودن مزیت نسبی در تولید و صادرات است. در این زمینه، معیارهای بسیاری از سوی برخی از اقتصاد دانان نظیر بالاسا، هیلمن، والراس، یتس و ....ارائه شده است. از جمله این معیارها که بیشتر بر مزیت نسبی صادراتی بر اساس عملکرد صادراتی کشورها در گروههای کالایی مختلف تاکید دارد، معیار مزیت نسبی آشکار بالاسا و شرط هیلمن است.
خلاصه ماشینی:
"بررسی روند مزیت نسبی آشکار ایران در زمینه کنسرو ماهی و خاویار طی سالهای 1994-98 نشان میدهد که در سال 1994 این شاخص برای ایران حدود 12/091بوده که در سال 1998 با نرخ کاهش متوسط سالانه 0/3 درصد به 10/87 رسیده است.
نگاهی به روند تقاضای جهانی کالاهای یاد شده طی سالهای 1994-98 نشان میدهد که ارزش کل تقاضای صادراتی جهان برای انواع ملاس در سال 1994 حدود 347 میلیون دلار بوده که در سال 1998 این رقم با متوسط رشد 3/99 درصد در سال به 406 میلیون دلار افزایش یافته است.
بنابر این،نتایج اخیر نشان میدهد که سهم ایران از صادرات جهانی شکر تصفیه نشده،قند و نبات و ملاسها در طی سالهای 1994-98 کاهش یافته و کشور ما با وجود رشد تقاضای جهانی برای این قبیل کالاها نه تنها از حفظ سهم خود ناتوان بوده بلکه بخشی از آن را هم در بازار جهانی این کالاها از دست داده است.
انواع نانهای شیرینی و بیسکویت(با کد SITC 0484 و معادل bread,baxed goods ) همانطور که در جدول 1 نشان داده شده است،ارزش کل صادرات ایران در طی سالهای 1994-98 برای اقلامی نظیر ماکارونی و اسپاگتی،برنجک و گندمک و سایر،انواع نانهای شیرینی و بیسکویت به ترتیب 3231،12 و 353 هزار دلار بوده که سهم ناچیزی(به ترتیب 0/231،0/001 و 0/005 درصد)از کل صادرات جهانی کالاهای مذکور را به خود اختصاص است.
نگاهی به روند شاخص مزیت نسبی آشکار سایر میوهها به حالت کنسرو طی سالهای مورد مطالعه نشان میدهد که در سال 1994 شاخص مزیت نسبی آشکار این اقلام حدود 3/27 بوده که در سال 1998 با نرخ رشد متوسط 38/11 درصد در سال به سطح 11/39 در سال 1998 افزایش یافته است."