خلاصه ماشینی:
فخر الدین رازی(543-606)که به طور مشترک با خواجه نصیر الدین طوسی(597-672 ق)مؤسس حوزه کلام فلسفی در تاریخ علوم عقلی اسلام محسوب میشود،در تقسیم و جمع علوم رساله جامعالعلوم را نوشته که نه تنها در تاریخ علم مسلمانها بسیار قابل اهمیت است1بلکه مبین وسعت اطلاعات و علاقه و نیز آشنایی وی با شاخههای علوم2و در حقیقت به عنوان نقطه عطفی در فلسفه و کلام اسلامی محسوب میشود.
5 جامعالعلوم نام دیگری با عنوان حدایقالانوار فی حقایقالاسرار دارد،اما بیشتر مشهور به کتاب ستینی است و از اینکه شرح حال نویسان معروفی،همانند ابن ابی اصیبعه(600-668 ق)در عیون الانباء فی طبقات الاطباء6و جمال الدین قفطی(568-646 ق)در تاریخ الحکماء7 و صفدی(696-746 ق)در الوافی بالوفیات8آن را جزو آثار قابل توجه فخر الدین رازی ندانستهاند،معلوم میشود که ظاهرا این نوشته را جدی تلقی نکرده و آن را به عنوان جنگی از علوم دانستهاند که بیشتر برای سرگرمی تألیف شده است.