چکیده:
سنتهای تاریخی که قرآن از آن به«سنت الله»تعبیر کرده،در واقع همان روابط علی-معلولی به شمار میآید که در طول تاریخ بر جریآهای زندگی اجتماعی بشر حکمفرما بوده است و از لحاظ زمان و مکان هیچگونه محدودیتی را برنمیتابد. در این نوشتار،سنتهای الهی-تاریخی در دو سوره رعد و ابراهیم بررسی شده و در پایان به مباحث تاریخی در قرآن کریم و نیز تاریخ صدر اسلام اشاره گردیده است.در ضمن ترجمه آیات،به تفسیر اطیب البیان آیت الله طیب اصفهانی برمیگردد.
خلاصه ماشینی:
"شمار میآید که از طرف خداوند بر جریآنهای اجتماعی مقرر شده است و چنین سنتهایی
آنست؛چنانکه قرآن کریم نیز عمومیت این سنتها را تأیید میکند:سنة الله فی الذین خلوا من قبل ولن تجد لسنة الله تبدیلا
و سنتهای تاریخی از اموری است که قرآن به آن تأکید میکند.
تغییر و دگرگونی یکی از موضوعات مطرح در قرآن کریم است.
سنت تاریخی در این آیه به صورت یک قضیه شرطیه بیان شده است.
چون تغییر در آیه بهطور مطلق بیان شده است.
رویارویی حق با باطل یکی از سنتهای تاریخی به شمار میآید که در قرآن بیان شده
پیروزی مؤمنان بر ظالمان یکی دیگر از سنتهای الهی به شمار میآید که در قرآن بیان
ضلالت در مقابل سنت هدایت قرار دارد و بهمعنای انحراف و عدول از راه مستقیم است و
-ضلالت مقید که خداوند آن را سنت مجازات قرار داده است.
قرآن کریم به این معنای هدایت اشاره دارد:و لکل قوم هاد؛6از برای هر قومی
اختصاص ندارد و از آیه«کتاب انزلناه الیک»،استفاده میشود که قرآن همانطور که در زمان رسول اکرم صلی الله علیه و اله و سلم کتاب راهنما بوده،الان نیز هست؛زیرا این کتاب برای همه مردم و
از این آیه استفاده میشود کسانی که با برهان و از روی فهم و درک به خداوند
قران این سنت را در بعضی از آیات به صورت قانون کلی بیان مینماید.
خداوند در این آیه به پیامبر اسلام دستور میدهد که مردم را انذار کند از عذاب روزی
از این آیات استفاده میشود که خداوند برای فراخواندن مردم به توحید،از پیامبر اسلام"