گزارش همایش "صفی الدین ارموی و زمانه او" در دوشنبه خبر و گزارش

"''جوامع علم موسیقی‌‘‘(در کتاب شفا)''المختصر فی‌ علم الموسیقی‌‘‘(در کتاب نجات)و بخش موسیقی‌''دانشنامهء علایی‌‘‘از آثار ابن سینا،''کنز التحف‌‘‘،''جامع الالحان‌‘‘، ''مقاصد الالحان‌‘‘''شرح ادوار صفی الدین ارموی‌‘‘،''زوائد الفوائد‘‘ عبد القادر مراغی و صدها رسالهء مستقل در باب موسیقی‌ بخشی از میراث تمدنی ما در باب موسیقی که متأسفانه‌ تاکنون ناشناخته مانده‌اند. دوم اینکه کتاب‌''الادوار‘‘بعدها در جهان اسلام به‌عنوان‌ منبعی قابل‌اعتنا شناخته شده و افراد بسیاری به تقلید و شیوهء صفی الدین در حوزهء علم موسیقی کتاب تألیف کردند و یا با نوشتن شروحی چند بر کتاب‌''الادوار‘‘سیطرهء نفوذ مؤلف‌''الادوار‘‘را در تاریخ موسیقی نشان دادند،از آن جمله‌ می‌توان به شرح یحیی ابن احمد کاشانی(در سال 746 قمری)،شرح صیرفی تبریزی(حدود 742 یا 753 قمری)، شرح سمرقندی(در سال 789 قمری)و شرح مبارکشاه‌ اشاره کرد. در بخشی‌ از این مقاله آمده است: ''زمان زندگی صفی الدین ارموی نظریه‌دان نامی موسیقی‌ و صاحب رساله‌های معروف‌''کتاب الادوار‘‘و''رسالهء الشرفیه‌‘‘ پرفاجعه‌ترین دوره تاریرخ مردم ایرانی‌نژاد مقارن با حمله‌ مغول به ایران است. سخنران بعدی خانم گزل محی الدین اوا بود که مقالهء خود را تحت عنوان‌‘‘هنرهای تزیینی و تجربی خاورمیانه در عهد هلاکوییان‌‘‘به زبان روسی قرائت کرد و در بخشی از سخنرانی خود گفت:''اگرچه مغول،فرهنگی و هنر خاورمیانه‌ را با ویرانی مواجه کرد،اما این فرهنگ و هنر بعدها در عهد ایلخانیان در زمینهء هنرهای تزیینی رشد و کمال تازه یافت. سپس آقای عسکر علی رجب‌زاده،در موضوع‌ ''صفی الدین ارموی و مراکز هنری ورارود خراسان در سده‌های 14 تا 17 میلادی‌‘‘سخنرانی نمود که بخشهایی‌ از این سخنان چنین هستند: ''صفی الدین ارموی از چهره‌های شرق نزدیک است که‌ در رشد افکار نظری زیبایی‌شناسی موسیقی نقشی مؤثر دارد."