"بدین منظور، تلاش شده است، با حفظ موازین علمی و اخلاقی، آرا و اندیشههای گوناگون، اعم از موافق و مخالف، در کنار یکدیگر عرضه شوند تا یکسویهنگریها و گمانهزنیهای بیپایه تقلیل یابد و بهرهگیری از محصولات اندیشه دیگران تسهیل گردد.
سخنران در ادامه، صحنه کنونی جامعه ایران را ترسیم میکند و معتقد است در آن، تفکر اشعریگری غلبه یافته و باب محاجه و استدلال بسته شده است.
در بخش «مقالات» شش مقاله در موضوعات متنوع تلخیص و نقد شده است: «جامعه اخلاقی» مفهومی است که در مقاله نخست، بر لزوم برگزیدن آن بهجای مفهوم جامعه مدنی تأکید میشود.
نویسنده مقاله «دینداری و دولتمداری» ضمن برشمردن اشکال حکومت، دموکراسی را شکل حکومت اسلامی معرفی میکند، و در ادامه میکوشد نشان دهد گوهر دین اخلاق و معنویت است و حکومت دینی باید در پی گسترش اخلاق و معنویت باشد، نه شکل خاصی از دین."