چکیده:
مشکلات و نارسائی است از حجم گسترده آن بکاهد،بلکه به جرم و مجرم شدن دامن زده است.محققان علوم جرمشناسی و کیفر شناسی با توسعه مطالعات خویش بر روی مجرمین و علل وقوع جرم سعی کردهاند،آلام ناشی از آن را کاهش دهند و توجه دانش حقوق جزا و قانونگذار را به پیشگیری از تکرار معطوف سازند.دانش جرمشناسی با توجه به طبع پذیرش و استمداد از کلیه علوم اجتماعی در مطالعات خویش به مددکاری اجتماعی روی آورده است. با توجه به محیط و موضوع کار مددکار اجتماعی نقاط اشتراکی میان همکاری این دو علم حاصل گردیده است.چرا که مددکار اجتماعی در شرایطی موفق است که بتواند بر مسائل و معضلات اجتماعی فائق آید.ازاینرو شناخت مسائل اجتماعی و نارسائیهای موجود که عمدتا زمینهساز جرم میباشد،زمینه پیشرفت بهتر مددکاری اجتماعی را تسهیل میکند. در این مقاله سعی بر آن است تا نقش مددکاری اجتماعی در کاهش جرم،از طریق اقداماتی که پس از وقوع جرم در راستای جلوگیری از تکرار جرم توسط آنها صورت میگیرد را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله سعی بر آن است تا نقش مددکاری اجتماعی در کاهش جرم،از طریق اقداماتی که پس از وقوع جرم در راستای جلوگیری از تکرار جرم توسط آنها صورت میگیرد را مورد بررسی و تحلیل قرار دهیم.
مددکاری اجتماعی به عنوان یکی از علوم بین رشتهای،که با موضوع جرم و جرم شناسی سر و کار دارد،به صورت متقابل با مفاهیم حقوقی اجین شده است.
مددکار اجتماعی با استفاده از تواناییهای گروه هدف و منابع موجود در جامعه زمینه ایجاد استقلال نسبی افراد را فراهم میکند،تا آنها بتوانند بدون نیاز به حمایت و کمک مستمر دیگران به زندگی سالم خود ادامه دهند.
نشان مشخص هررابطه حرفهای عبارت از آگاه بودن از مقصود و منظوری خاص است که از اطلاع داشتن از نحوه رسیدن به هدف ناشی میشود(پرلمن،1731:621-321)به طور کلی رابطهی حرفهای،رابطهای کنترل شده است که عمدتا بین مددکار اجتماعی و مراجع برای کمک به رفع مشکل یا نیاز او ایجاد میشود.
از جنبه مذهب و اخلاق درمانی سعی شده است تا از طریق احیای وجدان،تکیه به فطرت،رشد زمینه اعتقادی به حساب و کتاب،اعتلای سطح فرهنگ و فکر افراد، واداشتن افراد به تفکر و تعمق در جنبه رفتاری خود،انتقاد سازنده و ایجاد زمینه شک و تردید در مورد صحت رفتار از بازگشت مجدد مجرم به محیط مجرمانه پیشگیری شود.
از حیث توجه به فرهنگ نیز لازم است تا عرضه و ارائه فلسفهای صحیح از حیات،ارزیابی آداب و رسوم و شعائر و تشریفات، تبلیغ مذهب و اخلاق،تشویق به اصلاح خود و گسترش تفریحهای سالم؛فرصتهای مجرمانه ریشهکن شوند و استفاده از ابزار زندان برای طرد مجرم از جامعه،برای افرادی باشد که در آنها امید و اعتمادی به اصلاح شدن و زندگی اجتماعی نباشد."