خلاصه ماشینی:
"به عقیدهء شما کدام بخش از نقاشی ما دارد مشتری پیدا میکند؟ آیا این رفتن آثار به خارج از کشور واقعا هستهء مرکزی هنرهای ما را نشانه رفته یا پوسته است؟ دوبی و کریستی و حراجها به کنار،آنها حراجاند و ربطی به کیفیت اثر ندارد.
آثار رضوان صادقزاده را باید در زمرهء گونهای فضای خلوت،که ریشه در هنر شرق دور دارد و در عین حال در تعامل با بیانی جهانی،توأم با عناصری مانا و جاودان است، جا داد؛چون وجاهت خود را از جنبههای اجتماعی این مرزوبوم به عاریت گرفتهاند.
او در تلاش است که هم مخاطب خاص خود را به کنکاش وادارد و هم ابعاد تجسمی آثارش را به اوج رساند؛چون از تابلوهایش اینطور مفهوم میشود که حیات هنری از یک سو رابطهء تنگاتنگی با معیارهای زیباییشناختی و از سوی دیگر به درک مخاطب بستگی دارد."