داستان ایرانی: راه بندان ادب و هنر

"راننده با کف دستش می‌زند روی فرمان و مسافر بغل دستی من که معلوم است از طرز نشستن مسافر سمت راستی‌اش ناراحت است مثل کسی که دارد با خودش حرف بزند،می‌گوید:حالا مگه سبز می‌شه!؟ راننده از توی آینه،به من که درست پشت سرش‌ نشسته‌ام نگاه می‌کندو می‌گوید:حد اقل باید سه تا چراغ تحمل کنیم. تز پنجره‌ها یک ساختمان مشرف‌ به خیابان چند تا زن که تقریبا تا کمر به سمت بیرون‌ خم شده‌اند به سمت روبروی چهارراه نگاه می‌کنند و یک پیرزن فریاد می‌کشد و با دستش به سمتی که‌ سر و صدا از آن‌جا می‌آید اشاره می‌کند اما صدایش‌ در هیاهوی چهارراه و بوق ماشین‌هایی که‌ می‌خواهنند حرکت کنند اما راهشان بسته است محو می‌شود. ماشین‌ها یک‌ ریز بوق می‌زنند و چراغ همچنان قرمز و مامور راهنمایی لابه‌لای ماشین‌ها این طرف و آن طرف‌ می‌رود تا راه را باز کند."