دیوانگی جرات می خواهد (گفتگو با مترجم کتاب چه گوارا، چهره یک انقلابی) گفتگو و مصاحبه

"وقتی هم که قرار می‌شود مصاحبه کند،مصاحبه‌ کننده را مخصوصا اگر،درس آموخته مکتب پایه‌ میکروفون و سئوال‌های لیستی باشد،عذاب‌ می‌دهد و فکر می‌کنم اگر این را به خودش بگویی، بدون مکث و تردید می‌گوید:چه بهتر!و لابد در توضیح این ابراز شادمانی هم خواهد گفت:این‌ جور مصاحبه‌گرها،باید با مصاحبه‌شونده‌هایی از جنس خودشان گپ بزنند که،وقتی قرار می‌شود مصاحبه‌ای انجام بدهند،اول می‌خواهند نوع‌ سئوال‌ها را بدانند و بعد برای پاسخ به هر سئوال‌ با کلی مصلحت‌اندیشی جواب‌های مناسب‌ بتراشند و بعد از بلعیدن چند عدد عصای چوب‌ آبنوس،بروند سر جلسه پرسش و پاسخ،من این‌ جوری بلد نیستم. @تو فکر می‌کنی،نتیجه زحمتی که در ترجمه‌ این کتاب کشیدی مثبت بوده؟ -گفتم که،زحمت اصلی را آن‌هایی کشیدند که‌ متن اصلی این کتاب را فراهم کردند و بعد هم‌ ناشری که آن را در ایران منتشر کرد خب من‌ هم ترجمه‌اش کردم اما یک نتیجه خیلی عالی‌ که گرفتم غیر از اصل قضیه،این بود که متوجه‌ شدم وقتی بین مترجم و نویسنده و ناشر همراهی‌ صمیمیت و مهم‌تر از همه علاقه مشترک به کشف‌ و بیان حقیقت باشد نتیجه کار عالی است."