خلاصه ماشینی:
"و ما همانطور نان سیاه،نان غمبار،نان فرسوده را میخوریم درماندهگانی بودیم!و بچههای امروز هم آنقدرها وضعشان خوب نیست یک صبح روشن یک صبح روشن یک صبح روشن وقتی به خانهام بازمیگردم آن روز روشنترین روز این سال خواهد بود وقتی به خانهام بازمیگردم که مادرم در خانه است و در کنار پدرم روی صندلی راحتی نشسته است و آنها خواهند گفت:چه بچه خوبی؟ خسته از سفر طولانی فرسوده از نبرد طولانی و سخت خواهم آمد به آنها خواهم گفت:خوبم، مثل بهار (شهر،آن روز کوچکتر به نظر خواهد رسید) از پشت تلفن خواهم گفت: آری،منم،خواکیم و دوستانم خواهند آمد تا از من دیدن کنند و ما با هم قهوهی همیشهگی را خواهیم خورد به خانه باز خواهم گشت در میان خانوادهام خواهم بود آن روز،مثل همیشه در سمت راست پدرم مینشینم و غذا میخورم و به کانون خانواده بازمیگردم وقتی که ملتم به طور قطع آزاد باشد (به تصویر صفحه مراجعه شود)"