خلاصه ماشینی:
"خروج از بحران راهنماییهای پروفسور دمینگ،بنیانگذار روشهای مدیریت ژاپنی برای نجات از بحرانهای مدیریت و تولید *زمانی بود که سرپرستان،کارگران خود را انتخاب میکردند،آنها را آموزش میدانند و خودشان نیز همراه آنها کار میکردند.
برای اینکه سبک و شیوه مدیریت غربی تغییر پیدا کند،و به سوی بهبود و نجات از بحرانهای موجود برود،ضروری است که مدیران«رهبر»باشند،نه ناظر و سرپرست!تلاش و توجه بر نتایج کار،که همان روش«مدیریت به وسیله هدفگذاری» (MBO) است،(و روشهایی از قبیل استاندارد کار،کار مطابق مشخصات،کار بینقص،ارزیابی مشاغل)باید منسوخ و موقوف شود،و شیوه«رهبری» جایگزین آنها گردد.
من پیشنهاداتی در این زمینه دارم که ذیلا آنها را ارائه میکنم: الف:موانع و مشکلاتی را که باعث میشود کارگران روزمزد از کاری که انجام میدهند رضایت خاطر نداشته باشند،و به آن افتخار نکنند،از میان بردارید(اصل دوازهم) ب:رهبران باید در کاری که برعهده دارند، کاملا وارد باشند و همچنین باید در مورد آن اختیار کامل داشته باشند و بتوانند مسائل و مشکلات را به مدیران عالی رتبه اطلاع دهند و خودشان مواردی را که نیاز به اصلاح دارد مشخص کنند(از جمله ضایعات،ماشینهایی که نگهداری لازم دارند،ابزار نامناسب،اصطلاحات نامعلوم و نامشخص که باید تکلیفشان روشن شود،کارهای قابل قبول،تأکید برارقام و اعداد کمی به جای کیفیت.
یکی از سخنگویان کمیته اظهار داشت: هدف از بررسی این بود که ما بتوانیم بیشتر توجهات خود را معطوف و متوجه کارخانجاتی کنیم که کارآیی آنها کمتر از متوسط بوده است.
این پدر،تصور کرده بود که کمتر از متوسط بودن،آن هم در دو درس چیزی نیست که به فکر اصلاح آن باشیم و این درست همان اشتباه و اشکالی است که خیلی از مدیران صنایع و تأسیسات و خدمات ما نیز مرتکب میشوند."