خلاصه ماشینی:
"آقای اشتاینر که سرپرستی آزمایشگاه چرا خیلی از داروها را نمیتوان از طریق بلعیدن مصرف کرد،و فقط باید به صورت آمپول مورد استفاده قرار داد؟ پزشکی کوچکی را در نیویورک به عهده دارد،فکر میکرد که ساخت چنین محصولی سود و ثروت فراوانی برای او به دنبال خواهد آورد.
زیرا او حساب کرده بود که امروزه در دنیا،عدهء مصرفکنندگان آمپول انسولین،صدها میلیون نفر در دنیا است که اگر برای آنها یک نوع داروی خوراکی به جای تزریقی ساخته شود،به شدت از آن استقبال خواهند کرد.
عدهای از این بیماران،مجبورند هر روز مقداری انسولین تزریق کنند،تا بدین وسیله،میزان قند خون آنها تنظیم شود و به مقدار طبیعی برسد.
در اینجا،مشکل بزرگ بیماران دیابتی آن است که انسولین به علت داشتن ساختمان پروتئینی نمیتواند در محیط اسیدی معده به حالت طبیعی باقی بماند و ساختمان مولکولیاش درهم میشکند و خاصیت داروییاش را از دست میدهد.
زیرا همانطور که رابرت روزن فکرش را کرده بود تعداد افراد مبتلا به دیابت که هر روز انسولین تزریق میکنند و به دنبال راهی برای فرار از تزریق دردناک روزانه هستند،در دنیا بسیار زیاد است.
@موفقیت داروهای خوراکی قرصهای انسولین ساخت«روزن»اگر آنگونه که بر روی حیوانات اثر گذاشتند،در بدن انسان هم خوب اثر کنند و جواب مثبت بدهند، مسلما عصر جدیدی در ساخت داروها و استفاده از آنها آغاز میشود.
در این صورت بسیاری از داروهایی که تاکنون تنها از طریق تزریق قابل استفاده بودهاند، به صورت قرص درمیآیند و مصرف آنها راحت و بدون دردسر میشود."