خلاصه ماشینی:
"به تصحیح و توضیح دکتر محمد اختر چیمه رئیس بخش زبان و ادبیات فارسی دانشکده دولتی فیصل آباد، پاکستان مقدمه مصحح شیخ فخرالدین ابراهیم عراقی یکی از ستارگان درخشان شعر و ادبی فارسی و تصوف و عرفان ایرانی است که در قرن هفتم هجری(688-610)در مراکز معارف اسلامی آن زمان از قبیل همدان و بغداد و مولتان و عمان و مکه و مدینه و قونیه و توقات و قاهره و دمشق می‌زیسته است.
و چون جمله وجود مجازی را مثال 35 پروانه بر وجود شمع که مطلوب جقیقی و موجود یقینی است ترک کند 36 و باز اگر بهر تکمیل ناقصان و ارشاد مستعدان بدین عالم رجوع کند و به لباس لاهوتی منخلع شود و به حکم یحبهم و یحبونه 37 بر مسند خلافت نشیند و عدل و قسط کلی نوی دهد 38 کما قال الله تعالی 39 :انا 40 جعلناک خلیفة فی الأرض.
منشأت و مکاتیب عراقی، نسخه خطی کتابخانه ملی تهران، ص 45 پ تا 46؛و رجوع کنید به«نامه‌ای از فخرالدین عراقی»، چاپ در رشد آموزش ادب فارسی، سال 2، شماره 1، ص 14.
زبیدی، اتحاف السادة المتقین، 6/244؛ابن عساکر، تهذیب تاریخ دمشق، 3/38؛فروزانفر، احادیث مثنوی، ص 37؛تحلیل اشعار ناصر خسرو، ص 50؛نیز رجوع شود به:مخزن چشت(فارسی)، نسخه خطی و عکسی، ص 25 و اردو ترجمه کامل، ص 76 به این طرز مرقوم گردیده است:«و هم قال النبی صلی الله علیه و سلم انا مدینة العلم و اساسها ابوبکر(ر ض)و جدارها عمر(ر ض)و سقفها عثمان(ض)و بابها علی(ر ض)».
رساله فی الحمد له و معناها فی التصوف، فخرالدین عراقی، نسخه خطی دارالکتب قاهره (مصر)، فیلم در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، به شماره 3944."
(
, 
, 
)
