خلاصه ماشینی:
"اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی یکی از شناخته شدهترین اختلالهای عصبی-رفتاری دوران کودکی است که از اوایل نوازدی تا سنین مدرسه و دوران جوانی بر زندگی فرد اثر میگذارد بعدها کانون توجه متخصصان از موضوع «توجه»به مشکلاتی که این کودکان از خود بروز میدادند،یعنی بیتوجهی،تکانشگری و بیشفعالی منتقل شد.
ملاکهای تشخیص اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی انجمن روانپزشکی آمریکا(1994، dsm-iv )در زیر آورده شده است: الف:هریک از موردهای(1)یا(2): (1)شش نشانه(یا بیشتر)از نشانههای بیتوجهی زیر که حداقل به مدت 6 ماه وجود داشته است و شدت آن مغایر با سطح رشدی آزمودنی است: بیتوجهی الف.
افراد دارای اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی ممکن است شرایط معلولیتساز دیگری نیز داشته باشند و مشکلات وابسته به آنها را در سنین مختلف به اشکال گوناگون از خود نشان دهند.
اکثر کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی مشکلات تحصیلی نیز دارند چون نمیتوانند برای مدتی طولانی توجه (به تصویر صفحه مراجعه شود) خود را حفظ کرده و بر روی کار باقی بمانند؛بهویژه درفعالیتهایی که توجه پایدار33،گوشدادن فعال و انجام تکلیفها در مدت زمان مشخص لازمهی آنهاست (زنتال34،1993).
آزمودنی را میتوان در فعالیتهای مختلف نیز مورد مشاهده قرار داد، زیرا برخی از افراد مشکوک به اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی،نشانههای اصلی این اختلال را هنگام انجام فعالیتهای آسان و مسرتبخش از خود نشان نمیدهند.
مشکلات آموزشگاهی بهویژه عدم پیشرفت تحصیلی از ویژگیهای بارز کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/بیشفعالی است در فرایند ارزیابی باید والدین یا مراقبان کودک را نیز در نظر داشت."