خلاصه ماشینی:
"اما یک مسئله کاملا برای ما روشن بود که اگر تلویزیون یک وسیلهی فرهنگی است پس میتواند یک فرهنگ خاصی را هم بوجود بیآورد کوششها و حتی شکستهای ما در این مرحله این بود که برنامههای فرهنگی تلویزیون موفق باشند وگرنه درست کردن برنامههائی که پرتماشاچی باشد هیچوقت کار مشکلی نبود ولی اینکه این برنامههای پرتماشاچی حاوی پیام متناسب با فرهنگ ایرانی باشد دشوار بود.
هر برنامهای شنونده و مخاطب خاص خودش را دارد،اگر بخواهیم برنامهای تهیه کنیم که مورد علاقه همه باشد همیشه این خطر هست که باحتمال خیلی زیاد بدترین برنامه باشد اما مسئله جالبی که وجود دارد اینست که اگر احیانا برنامههائی که هیچ چیز فوق العاده نداشتند ولی اکثریت را سرگرم میکرد از تلویزیون نمایش دادیم با وجودیکه همین مردم را بشدت میخنداند یا مشغولشان میکرد معهذا بما ایراد میگرفتند که چرا اجازهی پخش چنین برنامههائی را میدهیم.
شاید مهمترین مسئلهای که در مورد برنامههای اولیه داشتیم خواست و سلیقه مردم نسبت به برنامههای تلویزیون بود اما خوشبختانه بقدری پیشرفت مردم در این زمینه سریع بود که بناچار برنامههائی در سطح بالاتر ارائه دادیم که در ظرف سه سال از شروع کار تلویزیون برنامه خبر از نظر تعداد تماشاگر در ردیف 5 برنامه اول و برنامه دانش در ردیف 8 برنامه اول قرار گرفت و هنوز هم چنین است در حالیکه در اکثر کشورها چنین نسبتی وجود ندارد.
کارگاه نمایش و تآتر شهر: کارگاه نمایش یکی از فعالترین مراکز تآتری ایران است که هنرپیشه و کارگردان تربیت میکند و در حال حاضر چهار گروه دارد که بطور مداوم کار می- کنند و سالی یکبار هم گروهی از آنها بدعوت کشورهای مختلف برای اجرای برنامه بخارج میروند این مرکز امسال نمایشنامه «کالیگولا»را به لهستان و فرانسه و آلمان خواهد برد."