صفحات اولیه - مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران

صفحات اولیه مجلّۀ دانشکدۀ ادبیّات شمارۀ 3 سال سوم فروردین‌ماه 1335 کهنه‌ترین دستنویس«لغت فرس»اسدی طوسی بقلم:دکتر صادق کیا استاد زبان و ادبیات پهلوی در دانشکدۀ ادبیات تهران کتابخانۀ ملی ملک(در تهران)مجموعۀ دستنوشته‌ای به شمارۀ 5839 دارد. برش این مجموعه 13/7*19 سانتیمتر است و از آن برگهای بسیار افتاده و فقط 60 برگ باز مانده است. در پایان یکی از رساله‌های آن به نام«المختصر فی علم الکحالین»تاریخ رونویس کردنش 722 یاد شده است. آخرین بخش این مجموعه،از برگ 44(الف) تا برگ 60(ب)،واژه‌نامه‌ای است فارسی به فارسی که آغاز و انجام ندارد و از میانش نیز برگهای بسیار افتاده است. بجز این 17 برگ بازمانده دو تکۀ کوچک از دو برگ دیگر آن نیز در دست است‌یکی پیوسته به مجموعه و دیگری جدا از آن. آغاز این واژه‌نامه در مجموعه این است:«باب الژاء ناژ نوژ نشک این هرسه یکی است و آن درختی باشد مانند سرو»و انجام آن این است:«شیدا دیوانه و شیفته باشد دقیقی گفت: دل برد و چون بدانست کم کرد ناشکیبا بگریخت تا چنینم دیوانه کرد و شیدا» این واژه‌نامه به خط نسخ نوشته شده و در هر صفحه 17 یا 18 سطر دارد و خط و کاغذش چنین مینماید که مانند رسالۀ«المختصر فی علم الکحالین»در همان سال 722