21 رمضان 1379 - مجله آرش ادب و هنر

"ع. سپانلو شهر بزرگ با خالی سیاه خیابان‌ها با خلوت غمین پیاده‌رو با غربت نهفته‌ی هر کوچه اینک درست-ساعت 8 شب تعطیل است. باد پلید وحشی اما حالی براه لخت خیابان‌ها بر شیشه‌های یخزده می‌کوبد؛ و برگ‌های خشک هراسان را از سینه‌ی خیابان می‌روبد. او شکوه دارد از دل با لحظه‌های سوخته‌ی عاطل با دکه‌های بسته‌ی میدان‌ها با لاشه‌ی عبوس خیابان‌ها او روزنامه‌های پریشان را با صفحه‌ی حوادث شهر ما اخبار،آگهی‌ها،جدول‌ها، میروبد از پیاده رو خلوت با خویش میبرد به شب ظلمت. * اینک کنار راه خیابان این مرد تنگ حوصله‌ی تنها این مرد مست شاعر روشنفکر از این شب گرفته چه می‌خواهد؟ از این شبی که آدمیان در آن گم گشته‌اند؛ با روح این شبی که در آن،عاطل با دردها آغشته‌اند. باد سیاه وحشی سرگردان باز آنچنان‌که بود،غزاخوان است در راه تلخ،عابر،پرتشویش از حرف‌های باد پریشان است در معبر وزش نگراست او او بی‌خیال دارد با باد گفتگو"