سخن سردبیر - مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی (دانشگاه اصفهان) سرمقاله

"لذا مطرح شده اهمیت زبان پارسی در عصر ما از دیدگاه و نقشی دیگر است. اهمیت زبان پارسی در این برهه زمانی بیشتر باید از دریچه ضرورت ایجاد یک تفاهم منطقه‌ای برای احیاء یک قطب و کانون فرهنگی با پشتوانه‌های فلسفی و حقوقی قوی نگریسته شود. زبان پارسی به قول بزرگ عزیزی زبان انقلاب است و از اینرو شناخت و درک یک دیدگاه معرفتی که همان معرفت شناختی عرفان و اشراق است بدو گره می‌خورد. این وجه از اهمیت زبان پارسی که به منزله گلوگاه ورود به دنیایی از مفاهیم و تفکر بشری است ابعاد جهانی دارد و محدود به صحنه‌ای خاص از مکان جغرافیایی نمی‌شود اگر بپذیریم که بخش عمده‌ای از محورهای تفکری عرفان و اشراق در مجموعه‌های ادبی و فلسفی البته بی‌نظیر به زبان پارسی به یادگار مانده دستیابی به این اندیشه‌های ناب بدو؟؟؟و تسلط به این زبان و فرهنگ مشکل و در بسیاری از موارد شاید غیرممکن بنماید."