خلاصه ماشینی:
"نوشتهء این جانب از حد مقاله گذشت و به صورت رسالهای درآمد،و از این طریق روشن گردید فقیهان شیعه و سنی در غالب مسائل مربوط به نکاح و طلاق و ارث،وحدت نظر دارند،چرا چنین نباشد در حالی که مرجع همهء آنها کتاب و سنت است،و اگر پیروان اهل بیت علیهم السلام به احادیث پیشوایان خویش عمل میکنند،از اینروست که اقوال آنها حاکی از سنت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله میباشد و به دیگر سخن:سنت پیامبر نزد سنی و شیعه از احترام خاصی برخوردار است.
شیعه در مسألهء توحید در تقنین،از پیشرفت چشمگیرتری برخوردار است،زیرا روایات اهل سنت در فقه،از پانصد حدیث تجاوز نمیکند و چون این مقدار،وافی به مقصود و کافی برای تشخیص حکم انبوه مسائل مورد نیاز و مبتلا به بشر در طول قرون و اعصار نیست،در موارد دیگر ناچار شدهاند که به اقوال صحابه و به معیارهایی مانند«قیاس»و«استحسان»و«سد الذرائع» عمل کنند و از این طریق حکم الهی را کشف کنند،در حالی که شیعه به خاطر فزونی روایات وارده از طریق پیشوایان اهل بیت،از قواعد و ضوابط بیشتری برخوردار بوده و در خود احساس نیاز به غیر قول معصوم نمیکند،زیرا روایات پیروان اهل بیت در مسائل فقهی فزون از پنجاه هزار روایت و حدیث است که بخشی قابل توجه از آنها حاوی اصول و قواعد کلی بوده و مجموعا میتوانند نیاز فرد و جامعه را دراعصار و امصار گوناگون برطرف نمایند.
پیروان مکتب اهل بیت،پیامبران را خواه پس از بعثت و خواه قبل از آن،از هر گناه کبیره یا صغیرهای منفر و غیر منفر،پیراسته میدانند،در حالی که در میان علمای اهل سنت در وضع زندگی پیامبران قبل از بعثت اختلاف به چشم میخورد و برخی از آنان،عصمت آنان را قبل از نبوت مورد انکار یا تشکیک قرار دادهاند و این نوع اختلافات-گذشته بر اینکه اختلاف کلامی است-،مضر بر وحدت اسلامی نیست؛زیرا اختلاف در اندیشهها معلول،استظهارهای گوناگون از ادله است،مادامی که طرف بر عقیدهء خود، حجتی دارد نزد خدا معذور بوده هرچند دچار اشتباه شود."