چکیده:
نویسنده در آغاز برای ارزیابی ترجمة قرآن به اصول و معیارهایی چون مشخص بودن نوع ترجمه و سطح مخاطبان، اتقان ترجمه و درستی برداشتهای تفسیری مترجم، برقراری تعادل واژگانی و ساختاری، رعایت نکات صرفی، نحوی و بلاغی، ارائة توضیحات ضروری، ویرایش فنی، یکسان سازی، خلاقیت و ابتکار اشاره میکند. سپس با توجه به آنها به نقد و ارزیابی ترجمة آیت الله یزدی میپردازد و بر این باور است که در این ترجمه اکثر این اصول و معیارها رعایت نشده است.
In order to evaluate the translation of the Qur'an، the writer of the present article first touches upon such principles and criteria as distinctiveness of the type of translation and the level of the addressees; strength of the
translation and proper exegetical implications made by the translator; establishment of lexical and structural equilibrium; observance of morphological، syntactic، and rhetorical points; giving necessary explanations; technical editing; making consistent; and creativity and innovation. With the above considerations، he then goes on to review and evaluate Ayatollah Yazdī's translation، maintaining that in this translation most of these principles and criteria are not observed.
خلاصه ماشینی:
"ترجمة آیت الله یزدی و شاخصههای یاد شده چنان که اشاره شد، برای بررسی یک ترجمه، بایسته است شاخصههای یاد شده در تک تک آیات مطرح شود، ولی به دلیل تنگنای زمان ناگزیریم تنها با گشت و گذاری در ترجمة آیة الله یزدی از قرآن کریم، به خوشه چینی پرداخته و در ذیل شاخصههای یاد شده، طبقهبندی کنیم؛ البته ناگفته نماند که توجه به نقد به معنای خالی بودن ترجمه از نقاط قوت و مزیت نیست و اساسا بعید میدانم ترجمهای صورت گیرد، اما از نکات بدیع و خاص و دقتهای ظریف خالی باشد.
؛ اما هر جا آنچه نشانه زوجیت است، یعنی آرامش و دوستی و مهربانی، به سبب خیانت یا ناسازگاری در عقاید، رخت از میان بر بسته باشد، دیگر زوج نیست، بلکه «إمرأة» (زن) است؛ چنانکه در سوره یوسف آیه پنجاه و یکم میخوانیم «زن عزیز در پی کامجویی از غلام خویشاست» (بنت الشاطی،/225-224) بیشتر مترجمان «زوج» را در آیات 21 سورة روم و 74 سورة فرقان به «همسر» ترجمه کردهاند، ولی ترجمهها در سه آیة دیگر «امرأة» مختلف است: (رک: فولادوند، مکارم، خرمشاهی، مشکینی، مجتبوی، امامی)در آیة مورد بحث نکتهای وجود دارد که عبارت است از تعبیر توهین آمیز نسبت به دو زن: (کانتا تحت عبدین)با وجود این گونه تعبیر که شایستة آن دو خیانتکار است؛ آنان شایستة همسری و همدوشی نیستند، و تعبیر همسر برای آنان مناسب نیست.
- این ترجمه – چنان که خود مترجم در پینوشت اشاره کرده – از عربیزدگی به دور مانده است؛ اما به نظر میرسد ترجمة ایشان به پالایشی دقیقتر نیازمند است تا آن گونه که شایستة آن است، نمایان شود؛ برای مثال در آیة 5 سورة فاتحة الکتاب میخوانیم: «و تنها از تو یاری میطلبیم» که میتوان به جای میطلبیم، از «میجوییم» بهره گیریم؛ چنان که در بسیاری از ترجمههای قرآن آمده است."