خلاصه ماشینی:
"زینت اثباتی *آیا اختلال وحشتزدگی را میتوان تنها در چهار جلسه درمان کرد؟ نویسندگان مقاله برای یافتن درمانی کوتاهمدت و دارای ارزش کارآمد در مورد اختلال وحشتزدگی{P1P}،درمان شناختی-رفتاری{P2P} (CBT) را با درمان حمایتی غیر مستقیم{P3P} (NST) که هر یک طی چهار جلسۀ 60 تا 90 دقیقهای اجرا میشد،مقایسه کردند.
نویسندگان این مقاله تصور میکنند که CBT کوتاهمدت ممکن است درمان کافی برای زیرمجموعهای از بیماران مبتلا به اختلال وحشتزدگی باشد که به مراکز خدمات پزشکی مراجعه مینمایند.
این نویسندگان فکر میکنند که اگر CBT کوتاهمدت با کتاب درمانی و تکالیف بیشتر منزل همراه شود و نوار جلسات درمان نیز توسط بیمار مرور گردد،بر اثرات آن افزوده خواهد شد.
از آنجا که معمولا رواندرمانی،مستلزم آن است که بیماران احساسات خود را به قالب کلمات درآورند،و این کار نیز معمولا با هدف به دست آوردن درک بیشتری از خود صورت میگیرد،اجراکنندگان پژوهش حاضر چنین فرض کردند که تجربههایی که مادران از رواندرمانی به دست میآورند،بر دقت زبانی که برای بیان هیجانها به کار میبرند اثر میگذارد."