خلاصه ماشینی:
"پژوهشی است درباره‌ی کارآیی‌ها و مرزهای برد ادبیات در اندیشه‌ی انتقادی بزرگترین نویسندگان تاریخ ادبیات ایتالیا.
کوتاه شده‌ی تاریخ ادبیات ایتالیایی از سده‌ی پنجم تا الفیه ری.
کوتاه شده‌ی تاریخ ادبیات ایتالیایی از فسکلو تا منتاله،به همراه گزیده‌هایی از کاروندها،و همچنین،با پرسش‌های کوتاه آزمونی.
سرگذشت‌های شگفت،دردناک و راستینی که از میان آنها،نویسنده، نگاه خود را به آدم‌های کوچه و خیابان-و نیز ویژه‌یی-دوخته که آنان به سختی توانسته‌اند پیوند خود را با مرزهایی که از سوی جهان هستی بدیشان پذیرانده شده است،نگاهدارند.
پس از کوششی سخت،که از آن راه سیبیلا اله رامو با همکاری«زنی»بر آن بوده است تا گرفتاری‌های شخصی خویش را سببی برای خیزشی مردمی سازد،او دوباره به سر زندگی خود بازگشته،تا با این دومین رمانش در ژرفای روان و احساس کند و کاو کرده و به این دستآورد رسد که تنها عشق است که در کانون دستگاه هستی می‌باشد.
دفتر یادداشت‌های هر روزینه‌یی به آفریقا،از مالی،سنگال،تا مآئوریتانی،که در میان راه نوشته آمده و سپس به سامان درآورده شده است.
رمانی درباره‌ی زنی از سال‌های هزاره‌ی میلادی،که دلبند امیر نرماندی مادر پادشاه انگلستان بوده است.
داستان دلدادگی‌یی نه مانند همه‌ی مردم به زیبایی و با کمی ملودرام به نوشته کشیده شده است.
در یکی از جزیره‌های مدترانه‌یی،گروهی گرفتار بیماری ایدز به ساختن مدینه فاضله‌ی خود که زندگانی دیگر گونه‌یی است دست یازیده و هویتی تازه یافته‌اند که،همین شوندی می‌گردد برای کارزار آنان.
تشویش و دلبستگی،محکومیت و زندگانی دوباره،از این همه در کتابی سخن رفته که گردآوری سرودها و الهامهای کسی می‌باشد که خود فصلی از دوزخ را از سر گذرانده است."
(
, 
, 
)
