خلاصه ماشینی:
"صدور چک وعدهدار ممکن است دو صورت داشته باشد-صورت اول آنستکه در متن چک وعدهدار بودن آن پیداست مثلا تاریخ صدور چک اول فروردین و صادرکننده تاریخ پرداخت وجه آنرا اول اردیبهشت میگذارد-در این مورد وعدهدار بودن چک مسلم بوده و همانطور که گفته شد در صورتیکه بدون محل باشد عمل مشمول ماده 238 مکرر قانون کیفر همگانی نخواهد بود-حال ممکن است که صادرکننده چک بدون آنکه قید وعدهدار بودن آنرا در روی چک بنماید تاریخ صدور و پرداخت چک را مؤخر بگذارد مثلا در تاریخ اول فروردین چکی بتاریخ اول اردیبهشت صادر نموده و بدست محالله بدهد و محالله هم در تاریخ اول اردیبهشت چک را برای وصول وجه آن ببانک ارائه دهد و معلوم شود که چک خالی از محل است در اینمورد آیا عمل مشمول ماده نامبرده است یا نه؟ صرفنظر از اینکه در این نوع موارد اثبات مؤخر بودن تاریخ چک بدون اشکال نخواهد بود باید گفت که چون قانون تجارت این نحو از عمل را پشبینی ننموده و فقط صدور چک وعدهدار را منع نموده است در این صورت چک در موقع ارائه وعدهدار نبوده و تاریخ صدور و تاریخ پرداخت آن یکی است و بعلاوه مقدم یا مؤخر بودن تاریخ هم در ماهیت چک تغییری نمیدهد عمل مشمول ماده 238 مکرر قانون کیفر همگانی خواهد بود."