چکیده:
به رغم پژوهشهای متعدد درباره زندگی عشایر در ایران هنوز ابعادی از زندگی آنان
مستور باقی مانده است که رابطه آنها با حیوانات از جمله آن است.حیوانات نزدیکترین
یاور انسان در زندگی اجتماعی بوده و هستند، تا جایی که هنوز زندگی انسان در حمل و
نقل، نگهبانی و مراقبت، تغذیه و شکار و جز آن تا حدی زیادی مدیون حیوانات است؛ گر
چه به تناسب پیشرفتهای تکنولوژی، حیوانات نقش کمتری در زندگی روزمره ایفا
میکنند.سگ از حیواناتی است که در فرهنگ، ادب، عرفان، فولکور و سنتهای شفاهی ایران
زمین حضوری پررنگ داشته و دارد.در این پژوهش، باورها و رسوم و سنن اجتماعی جامعه
ایلی بویراحمد درباره سگ مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"شست و شوی سگ کوهی در ییلاق در رودخانهای که دور از ایل است توسط چوپان صورت میپذیرد و در قشلاق هم مرد خانه آن را در حوض مخصوصی که برای آن درست کردهاند شستشو میدهد.
اگر این افراد در مواقعی به سفر دور بروند یا در خانه بیمار شوند و تا یک هفته نیایند یا بهبود پیدا نکنند فردی که از لحاظ سنی بعد از آنها قرار گرفته است وظایف آنها را انجام میدهد.
وقتی تعداد سگها زیاد باشد و خانواده صاحب سگ نتواند آنها را نگهداری کند سگهای اضافی را به همسایگان میدهند تا برای خودشان تربیت کنند.
دادن غذا و رسیدگی و شستن و رفتن جا و مکان سگ است مثلا وقتی این نوع سگ مریض میشود اگر زنان و دختران خانه بخواهند آن را معالجه کنند بیمحابا آنها را گاز میگیرد ولی مسنترین زن خانه(مادر بزرگ یا مادر)اگر بخواهد آن را معالجه کند با کمال میل و بیهیچ گستاخی خود را برای معالجه به دست مادر خانه میسپارد.
البته نقش سگ کوهی در بین انواع سگها بیشتر تا جایی که اگر سگ کوهی وجود نداشته باشد ممکن است هر آینه اقتصاد خانواده ایل با غارت و سرقت گوسفندان از هم بپاشد.
یکی از باورهای مردم این است که در ازمنهای که دشمنیها و قتل و غارتها در میان ایلات شعلهور گردد، اگر سگها نابهنگام زوزه بکشند اتفاق و حادثه بدی، مثل حمله دشمن و غارت ایلات، در پیش خواهد بود که افراد ایل با فرستادن صلوات و طلب یاری از ائمه اطهار(ع)خود را آماده موجهه با حوادث احتمالی میکنند."