خلاصه ماشینی:
"گلچین معانی* طبلهء عطار این صیرفیان تیله ز گوهر نشناسند خرمهره ز فیروزه،مس از زر نشناسند از فرط خری،ارزش خرمهره ندانند وز بد گهری،قیمت گوهر نشناسند جز جهل مرکب نبود در سرشان هیچ باری،عجبی نیست که جوهر نشناسند این بیپدران،گاو زمینند و سه خواهر، مانند خر،از هفت برادر نشناسند با فکر کج و مغز تهی،مست غرورند خود را ز چه رو از همه برتر نشناسند هستند برفتار و بکردار چو کرکس ز آنروی مؤنث ز مذکر نشناسند با آدمیان هیچ ندارند سروکار فی الجمله خرانند و بجز خر نشناسند جز راه مخالف،ره دیگر نسپارند جز پرده دری،پردهء دیگر نشناسند کورند و ز انوار حقیقت همه دورند چون شب پرگان مهر منور نشناسند از جهل،سران را نشمارند بچیزی این بیسروپایان که ز پا سر نشناسند گر غول بیابانی و گر خضر طریقست گوباش،که خود رهزن و رهبر نشناسند فریاد،که این داعیه داران امامت محراب ندانسته و منبر نشناسند بو جهل ز مانند و زبان باز نکرده خود را بسخن کم ز پیمبر نشناسند مردود شمارند صنا دید سخن را خود را ز خداوندان کمتر نشناسند سعدی اگر امروز سر از گور برآرد با مبتدیش جز که برابر نشناسند تمییز چه میخواهی از این مردم ناچیز کز جهل،مصفی ز مکدر نشناسند از طبلهء عطار،جعل هست گریزان گلچین نه شگفتست،ترا گر نشناسند (*)آقای احمد گلچین معانی.
از شاعران و محققان بنام معاصر."