پروانه - مجله گوهر ادب و هنر

"فلسفی* ترجمهء تحت اللفظ قطعه پروانه از: لامارتین شاعر نامدار فرانسه (به تصویر صفحه مراجعه شود) آلفونس دولامارتین،شاعر نامدار فرانسوی،در مجموعه‌ای از اشعار خود،به نام«تفکرات جدید»،قطعه‌ای‌ با عنوان«پروانه»،سروده است که‌ ترجمهء تحت اللفظ آن به نثر فارسی‌ در این صفحه بنظر خوانندگان خواهد رسید. پروانه با بهاران و با گلهای سرخ جان سپردن،بر بال صبا در هوای پاک شناکردن،بر سینهء گلهای‌ نیم‌شکفته آویختن،و از بوی خوش و آفتاب و آسمان سرمست‌شدن،در عین جوانی،گرد از بالها فروریختن و چون نفسی بر بام جاودان سپهر پریدن؛اینست سرنوشت دلپذیر پروانه: هوس آدمی نیز چنین است. زمانی شدن در دل لاله تنگ، ز خود بی‌خبر گشتن،از بوی و رنگ، چو باد خزان تاخت بر بوستان، پراکنده شد گل ز باد خزان، پریشان شدن زان پراکندگی، دریدن چو گل دامن زندگی چنین است آئین پروانگان خوشا آن‌که چونین گذارد جهان! *** هوس نیز ماند به پروانه‌ای، که مست است هردم ز پیمانه‌ای."