خلاصه ماشینی:
"ارتباط فرهنگی بین دولت ایران و هند آنچنان کهن و دیرین است که بنا به کتیبهء بغازکوی که در 1907 میلادی در آسیای صغیر در محل قدیم پایتخت هیتیها به دست آمده و تاریخ تحریر آن بین 1400 تا 1300 پیش از میلاد است،چند خدای ودایی به نام ایندرا،وارونا،میترا،ناساتیا (ناهید)که حافظ پیمان بین قوم هیتی و میتانی که در مغرب فلات ایران میزیستند یاد شده است.
از این کتیبه چنین استنباط میشود که در 1400 قبل از میلاد هنوز جدایی بین آریائیهای ایرانی و هندی روی نداده بود و دیانت ودایی حتی تا نواحی بسیار دوردست ایران و آسیای صغیر نفوذ کرده بوده است.
بعلاوه روابط خود را با دولت بزرگ آشور که در مغرب و جنوب غربی سرزمین ماد قرار داشت حفظ میکرد دولت ماد در زمان هوخشتره به اوج قدرت خود رسید و در سال 612 قبل از میلاد به کمک دولت کلده که دستنشاندهء آشور بود موفق شد که آن دولت عظیم الشان و نیرومند را از میان بردارد و پایتخت آن نینوا را تسخیر نماید.
چون قومی از این یونانیان که ایونی9(یهئونه)10خوانده میشدند،سابقا از کشور هلاس یا یونان به آسیا مهاجرت کرده بودند و از نژاد هلنها یا یونانیان در شبهجزیره بالکان شمرده میشدند،ازاینرو کوروش هلنهای شبهجزیره بالکان را نیز«یهئونه»یا یونانی خواند،و نام مردم مهاجرنشین ایونی را نیز بر آنان اطلاق کرد،و از آن تاریخ است که سرزمین«هلاس»یونان خوانده شد و هلنهای ساکنآن«یونانی»لقب گرفتند و در نزد مردم آسیا یونانی خوانده شدند."