خلاصه ماشینی:
"بعضی از گزارشهائیکه دربارهء اعدام محکومین نوشته شده بود مورد مطالعه گیوتین قرار گرفته و او را سخت متأثر ساخته بود یکی از این نمونه‌ها،اعدام زن جوانی بود که«لونوتر»10 مورخ معاصر آن را بشرح زیر بیان کرده است: «زن جوان 22 ساله‌ای موسوم به «هلن ژیله»11به اتهام قتل کودکش به مرگ محکوم گردیده بود.
بطوریکه یکی از روزنامه‌نگاران آن عصر مینویسد،گیوتین روز اول ماه دسامبر 1789 پشت تریبون مجلس قرار گرفت و شکنجه‌هائی را که در آنزنمان متداول بود منجمله کندن گوشت بدن محکوم با گازانبر و ریختن سرب گداخته در جراحات او،یادآور گردید و پیشنهاد کرد که این نوع مجازاتها منسوخ گردد و حتی نامشان به فراموشی سپرده شود ولی تنها موفقیتی که در آنروز نصیب گیوتین گردید کسب موافقت نمایندگان ملت راجع به اصل تساوی محکومین در مقابل وسیله اعدام بود.
در خلال این احوال محکومین به مرگ را همچنان بدون توجه به مادهء 6 قانون جدید بوسیله دار اعدام میکردند تا اینکه مجلس ملی در تاریخ 3 ماه مه 1771 در قانون مجازات عمومی ماده‌ای به این شرح گنجانید:«محکومین به اعدام را باید سر برید»ولی در قانون مذکور تصریح نشده بود که سر محکوم را به چه وسیله باید قطع کرد در این موقع گیوتین بدون توجه به تمسخر مردم از فرصت استفاده کرده و تقاضا نمود که کمیسیونی برای دست یافتن به ماشینی که مانند صاعقه بر سر محکوم فرود می آید تشکیل شود."
(
, 
, 
)
