مرغ شب و کوکب صبح ادب و هنر

"پزشکی* (به تصویر صفحه مراجعه شود) مرغ شب و کوکب صبح سحر برآمد و مرغ شب آرمید،بیا! بیا که،کوکب صبح از افق دمید،بیا! چراغ صبح من،ای چشمهء فروغ امید! در انتظار تو،جانم به لب رسید،بیا! تو نور چشم من و مایهء امید منی، متاب رخ ز من،ای مایهء امید!بیا! فدای چشم سیاهت،خدایرا ز آن پیش، کز انتظار تو،چشمم شود سپید،بیا! چو شام تار سر آمد،زنو،پزشکی گفت: بیا که کوکب صبح از افق دمید،بیا!"