خلاصه ماشینی:
"پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و نگرش جدید آن نسبت به نظامهای سیاسی حاکم بر منطقه،اشغال نظامی افغانستان و ترس از نزدیکی بیشتر شوروی به منطقه،و بالاخره جنگ عراق و ایران و خطر گسترش آن به کشورهای همجوار،از جمله عواملی بودند که هریک به نوبۀ خود در گردهمایی عربستان سعودی و پنج کشور کوچک حوزۀ جنوبی خلیج فارس به منظور ایجاد یک نظام امنیت جمعی در چارچوب شورای همکاری خلیج فارس تأثیر مثبتی داشتند.
با توجه به مشکلات و کمبودهای فوق الذکر که ممکن است موانع جدی در عملکرد شورا در آینده به وجود آورد و با در نظر گرفتن این مطلب که شورا تنها قسمت جنوبی خلیج فارس را تحت پوشش خود قرار میدهد،این سؤال مطرح میگردد که آیا امکان گسترش شورای همکاری خلیج فارس به طوری که ایران وعراق را دربر بگیرد، وجود دارد؟به نظر میآید که در چارچوب فعلی شورا این راهحل با موانع زیادی روبهرو خواهد شد،چرا که اساسنامۀ شورا با تأکید بر مطابقت و تشابه سیستمهای حکومتی دول عضو این گسترش را رسما رد میکند و تا به حال نیز در برابر درخواستهای مکرر دولت عراق برای عضویت در شورا پاسخ کشورهای عضو منفی بوده است.
کشورهای عضو باید آن دسته از منافع سیاسی ملی خود را که موجبات جدایی و شکاف بین آنها را فراهم میکند تابع منافع مشترک کل کشورها کنند29 با توجه به شرایط فوق الذکر برای ایجاد امنیت جمعی و با توجه به تعریفی که از این واژه گردید،به اجرا گذاشتن امنیت جمعی نیاز به عوامل و عنصری دارد که در وضعیت فعلی دشوار به نظر میآید که همۀ آنها در منطقۀ خلیج فارس وجود داشته باشند."