چکیده:
علی رغم این که ایران یکی از کشورهای پر خطر به لحاظ وقوع بلایای طبیعی است، هنوز تعداد مطالعات در حوزههای مختلف از جلمه پرداختن به ابعاد روانی- اجتماعی حوادث غیر مترقبه،بسیار اندک است.مقالهء حاضر میکوشد تا با ارزیابی ابعاد و روشهای مطالعهء میدانی در زمان وقوع بلایای طبیعی و پس از آن،تجاربی را در این زمینه در اختیار پژوهشگران قرار دهد.مطالعهء این مقاله میتواند دریچههای جدیدی پیش روی پژوهشگران و مؤسسات مطالعاتی،در راه گسترش تحقیقات میدانی در بلایای طبیعی،بگشاید.
خلاصه ماشینی:
"پیشرفتهای نوین،در توانایی ما در اجرای کار میدانی تأثیر گذاشته است اما در این مقاله من درباره شش رویهای که معنیدارتر و مهمتر یافتهام بحث فراهم کرد:قواعد موضوعات انسانی و تعبیر و تفسیر آنها،ظهور اعتراضات ناگهانی؛تعاملات و رهنمودهای سازمانی برای پژوهش و پژوهشگران؛گسترش چشمگیر فعالیتهای پژوهش میدانی بعد بلایا؛حرفهای شدن مدیریت حوادث.
وقتی که زنان برای اولین بار در پژوهش بلایا وارد شدند با دو چالش عمده مواجه بودند:آنان به عنوان تازهواردان به سازمانهای پژوهشی مردسالار،مجبور بودند به همکاران مرد و مدیرانشان ثابت کنند که میتوانند در این حوزه موفقتر از مردان عمل کنند؛ همچنین مجبور بودند در قبال سازمانهای عظیم مردانه و مردسالاری که پژوهش میکردند،برای فرد مشروعیت و اعتباری دست و پا کنند.
پژوهشگران متعددی که به طور معمول در حوزهء بلایا کار میکنند به سبب جابهجایی الگوهای وسیعی که در علوم اجتماعی به وجود آمده و به خاطر تمایلات وابسته به جنسیت،به این تشخیص رسیدهاند که لایهبندیها و وابستگیهای جنسیتی که به واسطهء زندگی اجتماعی در حال نفوذ و تأثیرگذاریاند،طیف وسیعی از رفتارهای وابسته به خطر، آمادگی-واکنش و بهبود را به وجود آورده است.
امروز مدیران حوادث بهرهگیری از پژهش را درک کرده و تمایل دارند در حوزهء کاریشان با پژوهشگران ارتباط داشته باشند و این نکته جا افتاده است که آنها به عنوان مشاور،معاون و یا کارکنان پژوهش با پژوهشگران همکاری کنند و یا برای بنگاههای خود مستقیما سرمایهگذاری پژوهشی نمایند.
5)نتیجه کار میدانی بلایا مثل دیگر فعالیتهای اجتماعی حوزهء وسیعی را دربرگرفته و این حوزه طی دههها به شکل چشمگیری دچار تغییر شده است و این تغییرات،در شیوههایی که ما امروزه در این حوزه بدان عمل میکنیم انعکاس یافته است."