خلاصه ماشینی:
"مورد دیگر از گسست نحوی و تأثیر آن در معنای آیه از این قرار است: قال فانها محرمة علیهم أربعین سنة یتیهون فی الأرض فلا تأس علی القوم الفاسقین (فرمود: دراین صورت [ورود به] آن سرزمین چهل سال بر آنان حرام است که در بیابانها سرگشتهباشند...
نظیر یآ أیها الذین آمنوا،همچنین یا أیها الناس، از جمله در این دو عبارت قرآنی: یآ أیها الذین آمنوا لا تخونوا الله والرسول و تخونوا أماناتکم و أنتم تعلمون (ای مؤمنان [و در ترجمه اغلب مترجمان: ای کسانی کهایمان آوردهاید] به خداوند و پیامبر خیانت مکنید) (انفال، 27).
پایانبندی آیات این مورد اصطلاحا به خواتم الآیات معروف است و غالبا مشتمل بر سه کلمه یعنی الله +دو صفت یا اسم از اسماءالحسنی است، نظیر این موارد: و الله واسع علیم (و خداوند گشایشگر داناست) (بقره، 247).
این نوع سوگند مضمر، حاکی از قطعیت و قاطعیت جمله و فعل مندرجدر آن است: و الذین آمنوا و عملوا الصالحاتلنکفرن عنهم سیئاتهم و لنجزینهم أحسن الذی کانوا یعملون (وکسانی که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند، سیئاتشان را میزداییم و به بهتر از آنچهکردهاند پاداششان میدهیم/یا: قطعا سیئاتشان را میزداییم و قطعا به بهتر از آنچه کردهاندپاداششان میدهیم) (عنکبوت، 7) دو فعل «نکفر» (میزداییم) و «نجزی» (پاداش میدهیم) متصل به ادات تأکید «ل» و «ن»در آغاز و انجام آنها شدهاند."