خلاصه ماشینی:
"از این روایت معلوم میشود که مردانی همچون ذو القرنین که داستانش در اواخر سورهء کهف آمده-و همراهان موسی و سلیمان-که گویا مقصود،خضر و آصف بن برخیاست که داستان یکی از آنها در سورهء کهف و داستان دیگری در سورهء نمل آمده، نیز به مقام والای تحدیث دست یافتهاند.
در بحثهای پیش دیدیم که مطابق روایات،حضرت زهرا(س)یکی از زنان برگزیدهء عالم و برترین آنها بوده و به همین لحاظ قطعا او نیز بر قلهء مقام تحدیث،گام نهاده است4.
کرامات و فظائل مریم یک تطهیر و دو اصطفاء است:یکی اصطفاء مطلق و دیگری اصطفاء بر زنان عالم.
در هر صورت،در نخستین مرحله تحدیث،برای مریم معلوم میشود که هم به مقام اصطفاء رسیده و هم به مقام تطهیر،اصطفاء نیز دو گونه است:یکی اصطفاء بر زنان عالم و دیگری اصطفاء مطلق.
اکنون این سؤال مطرح است که آیا مریم-که به شهات قرآن کریم بر زنان عالم برتری یافته-در تمام فضائل و کرامات و از تمام جهات،برتری و تقدم یافته،یا از بعض جهات؟ در بحثهای پیش دیدیم که مطابق برخی از روایات،فاطمه زهرا(ص)برترین زنان عالم است او را به حق،سیدهء زنان عالم لقب دادهاند.
برخی گفتهاند:اصطفاء اول،به معنای پذیرش مریم از مادر او برای خدمت به کنیسه-که قبلا دختری پذیرفته نشده بود-و فارغالبال کردن او برای عبات و بینیاز کردن او با روزی بهشت از کسب دنیوی است،و اصطفاء دوم،هدایت او و ارسال ملائکه به سوی او و مخصوص کردن او به کرامات-از قبیل بکرزائی و تبرئه او از تهمتهای یهود از راه به سخن درآوردن طفل-و قرار دادن او و پسرش،آیت و نشانی از قدرت بیکران خدا برای (1)-المیزان،ج 3،ص 332.
مقصود این است که خداوند مریم را ذریه صالحی قرار داده که شایسته انتساب به انبیاء باشد و به همین جهت،مختار و برگزیده خداست."