فصل نخست رمان نام من، قرمز: من مرده ام ادب و هنر

"الان که صدای مرا در این وضعیت می‌شنوید،می‌دانم به این معجزه نگاه می‌کنید و در دل می‌گویید حالا چه وقت حرف زدن در این‌باره است که وقتی زنده بودی چقدر پول درمی‌آوردی. سرگذشت یکی را تعریف کرده بودند که فقط به‌ خاطر همین کنجکاوی‌اش در میدان‌هایی خونین جنگ بین جسدها می‌گشته؛این مرد بین جنگ‌جوهای‌ زخمی و در حال مرگ دنبال کسی می‌گشته که مرده و دوباره زنده شده باشد تا از او رازهای آن دنیا را بپرسد. تکه تکه شدن جمجمه‌ام را،گندیدن تن شکسته و زخمی‌ام را که تا نصفه در آبی سرد همچون یخ است حس نمی‌کنم اما عذاب عمیق روحم را که برای ترک کردن تنم‌ بی‌تابی می‌کند حس می‌کنم. قاتلم را پیدا کنید تا من هم در عوض چیزهایی که‌ در دنیای دیگر می‌بینم را یکی یکی برایتان تعریف‌ کنم!اما باید بعد از این که قاتلم را پیدا کردید،با دستگاه منگنه شکنجه‌اش کنید و هشت نه تا از استخوان‌هایش را،ترجیحا استخوان‌های قفسه‌ی‌ سینه‌اش را،آرام آرام،طوری که جرنگ جرنگ‌ صدا بدهد بشکنید."