برای اول مظلوم تاریخ مقاله

"برای اول مظلوم تاریخ میثم نمکی‌آرانی مردی بود از قبیله آفتاب با دلی به وسعت‌بی‌کرانه‌ها او را نه زمانه می‌شناختش، نه زمانیان اندیشناک بود بر «قوم خویش‌» و بر «ابنای روزگار» و بیمناک بر هوسهایی که چشمهای بصیرت را به یغما برده‌بود. به که می‌مانست که کسی را با وی مانندی نبود و که چون او می‌دانست که دانای اسرار مگو او بود. اما آیا از غربت این اول مظلوم عالم همه شنیده‌ای: - از نجوای شبانه‌اش با چاه. - و بیش از همه تنهایی غریبانه علی. آن هم بعد از عروج مردی که وجودش از او هست‌یافت و مرگ بانویی که هماره یکتا انیس و مونس او بود. دیگر برای علی جز اندوه و تنهایی و غریبی چیزی نمانده است; دیگر کسی را هماورد و همتای او نیست. او در این عالم تنها بود، مظلوم زیست و مظلومانه نیز زندگی را بدرود گفت."