خلاصه ماشینی:
"کشیشان اسپانیایی از آیینهای بومی برای گرواندن مردم به دین مسیحیت استفاده کردند و این اولین نشانهی استعمار فرهنگی در آمریکای لاتین بود.
برای آنها قربانی کردن نهتنها عملی وحشیانه نبود بلکه تکلیفی مقدس بود که بین انسان و طبیعت هماهنگی به وجود میآورد،عقیدهای که میگفت زندگی با مرم پیوند دارد (گرین والد،2002،749).
مدتی نگذشت که کشیشان مسیحی به این فکر افتادند که این فعالیتها را تحت نظارت کلیسا درآورده و از آنها به عنوان وسیلهای برای تبلیغ دین مسیحیت و گرواندن مردم بومی به این دین استفاده کنند.
این مراسم که هرساله در 7 سپتامبر در هرم تپستکاتل برگزار میشود ترکیبی از عناصر مسیحی و بومی گوناگون،نامتجانس و حتی متناقض است و بهنظر میرسد بومیان برای بقای این آیین از راهبردهای متعددی استفاده میکردند.
هرچند این آیین تحت تاثیر کشیشان مسیحی تغییرات عمدهای یافته است اما باز هم بهخوبی کاهن اعظم در حال شکافتن سینه قربانی.
احیای آیین در دوران معاصر در سالهای اخیر روشنفکران آمریکای لاتین به این نتیجه رسیدهاند که مهمترین شیوه مقاومت در مقابل نفوذ استعمار،شیوه مقاومت فرهنگی از رهگذر اجرای مجدد آیینهایی است که در دوران استعمار به دست فراموشی سپرده شدهاند.
«امکان دیگر استفاده از آیین برای از بین بردن موانعی که بر سر راه اجرای موفق وجود دارند یا مطهر ساختن صحنه یا مکان نمایش با اجرای مراسم نماز یا طلب آمرزش از خدایان است»(گیلبرت،1996،75).
روشنفکران این نواحی بهخوبی دریافتهاند که در گذشته و نر بومی آنها چیزی برای شرمندگی وجود ندارد و اگر پیوند خود با مردم و فرهنگ غنیشان (به تصویر صفحه مراجعه شود) اجرای معاصر رابینال آچی در مکزیکوسیتی."