کلان شهرهای ایران؛ میراثی شوم یا میراثی شایسته؟ مقاله

"این اصلی‌ترین میراث ما-یعنی جبر زندگی کردن در شهرهای بزرگ-چه‌ مشخصاتی خواهد داشت و آیا می‌تواند حداقل رفاه و آسودگی خاطر را برای‌ فرزندانمان تأمین کند؟ فرزندان ما در آپارتمانهایی جادار سکونت خواهند داشت؟از فضای سبز کافی و هوای پاکیزه استفاده خواهند کرد؟ وسائل رفت و آمدشان مهیا خواهد بود؟از لحاظ آموزش و پرورش و بهداشت‌ کمبودی نخواهند داشت؟زندگی آنها با استرس و تشنج دائمی اعصاب همراه‌ نخواهد بود؟بی‌کاری،فقر،جرم و جنایت و عدم تأمین امنیت آزارشان نخواهد داد؟ و... (به تصویر صفحه مراجعه شود) نیاز اجتماعی شهری و نیاز به مسکن و سوق پیدا کردن سرمایه‌های سرگردان به طرف معاملات ملک و مسکن که جزء سودآورترین مشاغل است باعث‌ تشدید این روند شده است و به نظر می‌رسد که کلاف‌ سردرگمی بوجود آمده که نمی‌دانیم بازکردن و کنترل‌ آن از عهده چه کسی برمی‌آید؟ بهر تقدیر،اگر معضلات رشد قارچ‌گونه کلان‌ شهرها را مورد توجه قرار ندهیم و برای توسعه‌ شهرنشینی برنامه‌ریزی درازمدت و همه‌جانبه نکنیم‌ در آینده‌ای نزدیک درگیر بحران‌های حادی خواهیم‌ شد."