ویدیو آرت رسانه ای نو در قلمرو هنر جدید مقاله

با ظهور جنبش‌های جدید هنری پس از دههء 1960،شکل و مضمون اثر هنری و رابطه‌اش با انسان و طبیعت مجددا مورد پرسش‌ قرار گرفت.هنرمندان از آخرین دستاوردهای تکنولوژیک برای بیان‌ مفاهیم و موضوعات هنر خود بهره گرفتند. دنیای هنر معاصر مجذوب ویدئو شد زیرا قدرت و تأثیری که این‌ رسانه در بداهه‌پردازی داشت،می‌توانست وسیله خوبی برای ضبط و خلق رویدادها و اجراها که در قلمرو هنر جدید نقش مهمی داشتند، باشد. بررسی ویدیو آرت مستلزم دانش تکنولوژیک خاص این رسانه از یک طرف،شناخت گونه‌ها و سبک‌های آن از طرف دیگر و البته یافتن‌ خاستگاه‌های فکری آن است. ویدئو آرت از مبارزه با سیستم‌های رسمی تلویزیون به وجود آمد اما اگر تقابل با تلویزیون یکی از وجوه استفادهء هنرمندانه از ویدئو باشد، همراهی با جریان‌های روز هنرهای تجسمی چون هنر مفهومی و تأثیرپذیری از سینمای آوانگارد وجوه دیگر آن هستند.وجوه دیگر آثار ویدیویی مکان ارایهء اثر و نیز تعامل،تماشاگر با اثر هنری و بازتاب‌ داده‌های حاصل از این تعامل است.ویدئوآرت زبانی نو و هنرمندانه برای‌ پرداختن به مسائلی است که انسان این قرن گرفتار آن است.مسائلی‌ همچون محیط زیست،آزادی،خطرات هسته‌ای و کشتارهای جنگ.بدین‌ منظور ویدئوآرت تمامی رسانه‌های جدید از جمله عکاسی،سینما،هنر اجرایی،هنر چیدمان و دیگر هنرهای جدید را به خدمت می‌گیرد. این مقاله ضمن معرفی ویژگی‌های هنر جدید به بررسی ویدئوآرت‌ و علل پیدایش ویدئوآرت و هنر جدید و همچنین به انواع ویدئوآرت، ویدئوآرتیست‌های نسل اول،و سرانجام به ویدئوآرتیست‌های معاصر می‌پردازد.