چکیده:
تربیت به انحاء مختلف تعریف شده است.اما امام علی علیه السلام ایجاد شرایط توسط نسل بزرگتر را برای پرورش استعدادهای جامعه بااهمیت میداند.برای درک این نکته باید مفهوم شناخت را از نظر امام مورد کاوش قرار بدهیم.آیا معرفت امکانپذیر است؟آیا معرفت به هر ماهیتی امکانپذیر است؟مرزهای علم و معرفت کجاست؟وسایل رسیدن به معرفت و دانایی کدامهایند؟البته معرفت امکانپذیر است اما دایرهء آن نامحدود نیست و برای کسب آن میتوان از تجربه و حس کمک گرفت.همچنین است در مورد عقل و اندیشهورزی که در راه کسب معرفت به کار میآیند.اما عقل از نظر امام دارای ابعاد متعدد است.به علاوه،میتوان از«الهام»و«وحی»به عنوان دو منبع دیگر برای کسب معرفت سخن گفت.ابواب گوناگون حاصل آمده زمینههای زیادی را دربرمیگیرد که از کتاب نهج البلاغه به دست میآیند
خلاصه ماشینی:
"همچنین است در مورد عقل و اندیشهورزی که در راه کسب معرفت به کار میآیند.
بزرگتر برای پرورش ارادی تمام استعدادهای نسل جوانتر در جهت مطلوب میباشد،ما در عمل تربیتی امام(ع)که حاصل ویژه آن حدود هشتاد نفر انسان برجسته است[جعفری،1357،208]این
همچنین،در کتاب شریف غرر الحکم نکات بسیاری در مورد علم آمده است که به چند نمونه
در این سخن عالی که نظایر زیادی در نهج البلاغه دارد حدی برای علم آدمی معین میشود.
«عقل استعدادهای طبیعی است که با علم و تجربه افزایش مییابد»[غرر الحکم به
در اهمیت عقل نزد امام(ع)همین بس که فرموده است:
بر این اساس،تفاوت انسان با حیوان در عقل او است و تفاوت او با فرشتگان در شهوت ایشان،و
فرق انسان با هر دو در ترکیب عقل و شهوت و لوازم و آثار تربیتی آنها است.
عقل از دیدگاه امام(ع)وسیله شناخت است زیرا فرمود:
عقل نظری و عملی به صراحت در سخنان امام(ع)نیامده است.
میتوان گفت امام(ع)توجه به عقل نظری انسان در درک و فهم حقایق،واقعیات و هستها دارد.
در این سخنان و بسیاری از آنچه مانند آنها است از عقل کامل و ناقص و نشانههای آنها و
در خطبه دیگری امام یاد خدا را روشنیبخش دلها دانسته و از انسانهایی سخن گفته است که
در این سخنرانی که امام(ع)مطالب زیادی مطرح فرموده است قرآن را چشمههای دانش میداند،
1-به دست آوردن دانش ممکن است و دولت اسلامی باید وسایل و امکانات تعلیم و تربیت را برای
4-یاد خدا و پاکدلی که زمینه درخشش برق معنوی است باید در فرایند تربیت مورد توجه جدی"