چکیده:
هدف از این مطالعه،بررسی نقش زنان در آبادانی، امور خیریه و عام المنفعه در برههای مهم از تاریخ این سرزمین میباشد.نتیجه بررسی نشان میدهد که زنان عصر صفوی،برای ارضای روح دینی خود به امور خیریه و آبادانی از جمله اوقاف توجه زیادی نشان میدادند و این سنت مذهبی میان زنان اقشار مرفه جامعه صفوی رواج بیشتری داشت.چون این زنان در مقایسه با گروههای کم درآمد جامعه،از وضعیت مالی بهتری برخوردار بودند و از امکانات موجود در دربار برای ساختن ابنیههای عمومی و عام المنفعه به عنوان وقف استفاده میکردند. به نظر میرسد نسبت موقوفه کردن املاک و دارائیها تنها با نیت خیریه انجام نمیشده و گاه به منظور حفظ آن از تجاوزات دیوانی صورت میگرفت.
خلاصه ماشینی:
"نتیجه بررسی نشان میدهد که زنان عصر صفوی،برای ارضای روح دینی خود به امور خیریه و آبادانی از جمله اوقاف توجه زیادی نشان میدادند و این سنت مذهبی میان زنان اقشار مرفه جامعه صفوی رواج بیشتری داشت.
)عصر صفوی علاوه بر اینکه عصر شکوفایی اقتصاد و بازرگانی ایران بود،توانست پس از سالها آشوب و نابسامانی آرامش و آسایش سیاسی و اجتماعی را برای مردم ایران به ارمغان آورد و همین مهم در بهبودی توان اقتصادی و مالی مردم تأثیر بسزایی داشت و به دنبال آن،مردم به خصوص اقشار پردرآمد جامعه توانستند نقش پررنگتر و جدیتری را در امور خیریه و عام المنفعه مذهبی و اجتماعی ایفا نمایند،و اوقاف از همین موارد مهم محسوب میشود.
(هرمز، 1344:643) به جز موارد ذکر شده زنان واقف دیگر نیز در این عصر در امور عام المنفعه و اوقاف شرکت داشتند که به دلیل گستردگی موضوع در این بحث نمیگنجد.
نتیجه روی کار آمدن سلسله صفوی و اعلام تشیع به عنوان مذهب رسمی کشور،این سلسله را در جایگاه خاصی از تاریخ ایران قرار داد و با توجه به اهمیت این عصر،جای شگفتی نیست که این روزگار از نظر اقتصادی و بازرگانی نیز بسیار غنی باشد و نقش زنان را در این عصر مهم نمیتوان نادیده گرفت.
بااینوجود میتوان با افتخار مدعی بود که زن مسلمان عصر صفوی با تمامی مشکلات،با ارج نهادن به اعتقادات مذهبی و حفظ حریم حیا و تقوا،در ارتباط با دیگران،در عرصههای مختلف همواره در اجتماعی که تلاش مردان آن محدودیت و محجوریت زنان بود،زیباترین و خالصترین عشقها را تجربه کردند و بیتردید موقوفات آنها تأثیرات بهسزایی در سلامت جامعه و رشد و پیشرفت آن داشته است و زنان این عصر هرگز به خود اجازه ندادند تا محدودیتها مانع رشد و بالندگی آنها باشد."