خلاصه ماشینی:
7-اظهارات ابو هلال عسگری دربارهء عبد الحمید منحصر به آشنائی عبد الحمید به زبان و فرهنگ فارسی نیست بلکه منظور وی بیان یک قاعدهء کلی است که به سبک و روش عبد الحمید باز میگردد و این نظر بواسطهء قدمت و اصالتی که دارد مورد تائید و استشهاد قاطبهء نویسندگان متاءخر و ناقدان ادب عربی قرار گرفته است و نیز باید دید که دیگر تازینویسان ایرانی نژاد نظیر آل برمک و فضل بن سهل،ابن مقفع،ابن عمید و صاحب بن عباد و دیگران که در آشنائی آنان با فرهنگ و آداب ایرانی هیچگونه ابهامی وجود ندارد به چه علت به دستگاه خلافا و سلاطین راه یافتهاند و آیا غیر از تبحر آنان در فن نویسندگی و دیوانداری که خاص طبقهء دبیران ایرانی بوده و نیاز شدید خلفا به وجود آنان عامل دیگری در کار بوده است یا نه؟اینجا است که میبینیم آراء دانشمندان و صاحبنظران متاءخر و معاصر عرب نظیر احمد امین1،و جرجی زیدان2،به آشنائی عبد الحمید به فرهنگ فارسی و تاءثیر این زبان در سبک وی اعتراف کامل داشتهاند و افرادی نظیر محمد کرد علی هم که معتقد به آشنائی عبد الحمید به فرهنگ یونانی بوده این آشنائی را دلیلی بر عدم تاءثیر فرهنگ ایرانی در اسلوب نگارش وی به حساب نیاروده و سرانجام گفته:عبد الحمید روش نویسندگی خود را از امم مجاور بویژه پارسیان اقتباس کرد زیرا تمدن آنان مانند عرب ابتدائی نبوده بلکه نوشتههای ایشان طولانی و آراسته به فنون کلام بوده که عرب نیز پس از گسترش ملک نیازمند بدین روش گردید.