خلاصه ماشینی:
"کشورهای این منطقه که در مرزهای شمالی جمهوری اسلامی ایران و مرزهای جنوبی فدراسیون روسیه قرار گرفتهاند،درگیر در جریاناتی شدهاند که بهطور جدی امنیت ملی و منافع این دو کشور را تحت تأثیر قرار داده است.
جمهوری اسلامی ایران در مخالفت با هرگونه نفوذ خارجی در مناطق پیرامون خود به تلاش دامنهداری برای تأمین صلح و ثبات منطقهای مبادرت نموده و در واکنش به بحران قرهباغ نیز برای پایان دادن به این بحران اقدامات پیگیری انجام داده است.
این امر به نوبه خود سبب بروز تحولاتی در مرزهای شمالی جمهوری اسلامی ایران و در قفقاز گردیده،که پس از فروپاشی اتحاد شوروی و توسعه یافتن ابعاد بحران قرهباغ اهمیت جدی یافته است.
با توجه به ناکامیهای میانجیگری گروه مینسک از سوی سازمان امنیت و همکاری اروپا و اساسا نفوذ فدارسیون روسیه و جمهوری اسلامی ایران در قفقاز،به زودی تحتتأثیر اقدامات این دو کشور تلاش جدیدی برای تأمین صلح و ثبات منطقهای شکل گرفت.
ترکیه در امتداد سیاستهای آمریکا در قفقاز و براساس ملاحظات سیاسی-اقتصادی خود،تلاش برای ارائهء مسیرهای انتقال نفت از این منطقه را بهطور جدی پیگیری نموده13و در این زمینه تقویت جنبش استقلالطلبی چچن را علیه روسیه هدف قرار داده است.
ارمنستان که در میان آذربایجان و نواحی ناامن گرجستان و مرزهای جمهوری اسلامی ایران، بهترین و امنترین مسیرها را از طریق جنوب و مسیر جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرار داده است،برای تأمین اهداف ملی و منطقهای خود روابط مودتآمیز و همهجانبه با ایران را بسیار حیاتی یافته است.
Barylski,>>Russia,The West,and the Caspian Energh<<Hub. Middle East Journal, Vol. 49,No. 2,Spring 1995,pp."