خلاصه ماشینی:
"کشورهای ساحلی جدید دریای خزر به لحاظ مشکلات سنگین اقتصادی و بیتجربگی در روابط بین المللی قادر به مقاومت در برابر فشارهای غرب که خواستار دستیابی به منابع نفت دریای خزر میباشد نیستند،مضافا براینکه غرب از رقابتها و اختلافهای میان این جمهوریها به نفع خود استفاده میکند.
کشورهای ساحلی جدید دریای خزر به لحاظ مشکلات سنگین اقتصادی و بیتجربگی در روابط بین الملل قادر به مقاومت در برابر فشارهای غرب که خواستار دستیابی به منابع نفت دریای خزر میباشد نیستند، مضافا براینکه غرب از رقابتها و اختلافهای میان این جمهوریها به نفع خود استفاده میکند.
ما معتقدیم که توجه به پیشنهاد روسیه مبنی بر توافق کلیهء دول ساحلی در مورد حقوق برابر در استفاده از منابع دریای خزر به همراه پیشنهاد ایران در خصوص تأسیس سازمان همکاری کشورهای ساحلی،از یک طرف منافع این کشورها را در دریا و از طرف دیگر ثبات سیاسی منطقه را تضمین میکند.
بنابراین درونمای توسعهء کشورهای حاشیه دریای خزر را میتوان به شرح زیر ترسیم نمود: -سرمایهگذاریهای غرب باعث افزایش تولیدات نفت و گاز میشود؛ -ایران میتواند راههای اصلی ترانزیت صادرات منطقه از جمله نفت و گاز را تأمین نماید؛ درآمدهای حاصله به توسعه اقتصاد ملی و واردات کالاهای ضروری و صنعتی از روسیه و سایر کشورهای پیشرفته CIS اختصاص مییابد؛ -فرآیند همگرایی کشورها در قالب منطقهای سرعت یافته و مناطق مختلف نیز خود به یکدیگر نزدیک میشوند؛ -کشورهای آسیای مرکزی تبدیل به حلقهء ارتباط میان اکو و CIS میشوند چون عضویت هر دو را دارند؛ -توسعهء همکاریهای میان کشورهای حوضهء دریای خزر منجربه گرمی بیشتر روابط ایران و روسیه خواهد شد."