خلاصه ماشینی:
"میفرمایند: اگر زبان انسان گویای این مطلب باشد یعنی بگوید: أعوذ بالله، از شیطان به خدا پناه میآورم، اما قلب به آنچه که زبان میگوید آگاه نباشد، شیطان هم او را به مسخره میگیرد.
ما باید از کی پناه ببریم؟ امام میفرمایند: این از شیطان است، که بوسیله گشودن دامهای رنگانگ بر سر راه انسان او را از مسیر هدایت باز میدارد و مانع طریق انسان میشود.
و به همین دلیل شیطان هر کس رنگی دارد؛ و ممکن است برای کسی به رنگ مسجد ظهور کندو برای دیگری به صورت علم یا عبادت؛ پس برای انسانی که میخواهد به قرآنرجوع کند و از قرآن هدایت طلب میکند باید خودش را بشناسد، شیطانش را بشناسدواز آن شیطان، ترسناک و هراسناک شود و به الله پناه ببرد تا بتواند در حرمامناللهقراربگیرد.
پس دنیای مذموم آن چیزی است که انسان را از خدا دور میکند اما اگر همه اینها نشانه و آیت باشد همه عالم مقدس میشود و به همین دلیل هرگز عرفا و ائمه معصومین دنیا و سوی الله را مذموم ندانستهاند، چون سکوی پرش برای بزرگان است.
و از سوی دیگر سلوک نیز مراتب مختلف دارد؛ پس اسمجامعی باید باشد که همه در هر شرایط و مرتبهای بتوانند پناه به او ببرند، پس اللهبا همه عظمتش ملجاء چنین انسانی قرار میگیرد و قاری قرآن به الله پناه میبرد و در قلعه و دژ محکم الله خودش را از شر شیطان دور میکند."