خلاصه ماشینی:
"بررسیهای انجام شده توسط پروژه سازمان بین المللی کار و مرکز بررسی شرکتهای فرا ملیتی ملل متحد نشان میدهد که سه نوع الگوی توسعه صادرات در میان کشورهائی که دارای مناطق پردازش صادرات هستند وجود دارد: الف-کشورهائی که سهم خالص صادرات آنها در کل صادرات مناطق پردازش بین 20 تا 55 درصد است که درصد فوق مبین استفاده بیشتر از نهادههای محلی در فرآیند تولید است کشورهای هند،کره جنوبی،تایوان،موریس،فیلپین،اندونزی و جمهوری دومینیکن از مصادیق بارز این گروه محسوب میشوند.
و-نکاتی چند در ارتباط با تاسیس مناطق آزاد در ایران با توجه به گسترش روز افزون مناطق آزاد در جهان و استفادهای که از این ابزار بعنوان وسیلهای جهت توسعه صادرات و انتقال تکنولوژی به کشورهای در حال توسعه میشود و با عنایت به تاکید قانون برنامه اول جمهوری اسلامی ایران مبنی بر ایجاد سه منطقه آزاد تجاری-صنعتی در طی برنامه فوق الذکر یادآوری نکاتی چند در رابطه با ایجاد این مناطق ضروری است: 1-کشور ایران از نقطه نظر جغرافیائی در منطقهای واقع گردیده که ضمن در اختیار داشتن جزایر و بنادر ساحلی امکان دسترسی به آبهای آزاد جهان را نیز دارد.
4-با توجه به نیازی که برای فراگیری دانش و تکنولوژی نوین در فرایند تولیدات صنعتی وجود دارد میبایست امکانات و قوانین مناطق آزاد را به گونهای طراحی و برنامهریزی کرد تا زمینه جلب سرمایهها و جذب دانش و تکنولوژی سایر کشورها فراهم آید و در این مورد باید از مقرراتی،همچون عدم ملی کردن سرمایههای به کار گرفته شده در مناطق آزاد، اعطای امتیازاتی در زمینه آزادی خروج سود سرمایهها،تدوین یک نظام ارزی متناسب با نیازهای منطقه در زمینه تبدیل ریال به ارزهای خارجی(که در این مورد صوری،همچون ارز ترجیحی-رقابتی و غیره قابل ذکر است)و سایر تسهیلات و امکانات نام برد."