چکیده:
این مقاله، به بررسی ارتباط اطلاعات حسابداری با ریسک بازار شرکت‌ها در ایران
پرداخته است. در این تحقیق رابطه تعدادی از نسبت‌های مالی از جمله نسبت دارایی جاری
به بدهی جاری، سود خالص به حقوق صاحبان سهام، فروش به حقوق صاحبان سهام، بدهی به
حقوق صاحبان سهام و جمع دارایی‌ها که به عنوان نمادهایی از اطلاعات حسابداری انتخاب
شده‌اند با ریسک بازار(سیستماتیک) شرکت‌های پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق
بهادار تهران، مورد آزمون قرار گرفته است. فرضیه‌های تحقیق از طریق روش‌های آماری
رگرسیون خطی ساده و چندگانه، آزمون تی استیودنت مورد آزمون قرار گرفته است.نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین اطلاعات حسابداری با ریسک بازار شرکت‌ها، رابطه
معنی‌دار وجود ندارد.این موضوع نشان می‌دهد که در ایران اطلاعات تاریخی حسابداری
به‌طور کامل در قیمت اوراق بهادار انعکاس نمی‌یابند.به بیان دیگر بورس اوراق بهادار
تهران، از کارآیی لازم برخوردار نیست.
خلاصه ماشینی:
"در این تحقیق رابطه تعدادی از نسبت‌های مالی از جمله نسبت دارایی جاری به بدهی جاری، سود خالص به حقوق صاحبان سهام، فروش به حقوق صاحبان سهام، بدهی به حقوق صاحبان سهام و جمع دارایی‌ها که به عنوان نمادهایی از اطلاعات حسابداری انتخاب شده‌اند با ریسک بازار(سیستماتیک) شرکت‌های پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران، مورد آزمون قرار گرفته است.
در این تحقیق، تعدادی از نسبت‌های مالی از جمله نسبت‌های سود خالص به حقوق صاحبان سهام، دارایی جاری به بدهی جاری، فروش به حقوق صاحبان سهام و جمع دارایی‌ها به عنوان نمادهایی از اطلاعات حسابداری انتخاب شده‌اند و رابطه آن‌ها با ریسک بازار 39 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، مورد آزمون قرار گرفته است.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) برای انجام آزمون یاد شده که آزمون معنی‌داری رگرسیون می‌باشد از آماره f استفاده شده است که برابر است با: 289/201-f f به دست آمده از جدول نیز عبارت است از: از آن جا که مقدار آماره f در ناحیه lH قرار گرفته است، بنابراین فرضیه صفر پذیرفته نمی‌شود و نشان می‌دهد که هیچ کدام از متغیرهای مستقل در این مدل با اطمینان 95 درصد رابطه معنی‌داری با ریسک سیستماتیک ندارد.
براساس فرضیه‌های حاکم بر تئوری بازار کارا، در شکل ضعیف بازار کارا فرض بر این است که تمامی اطلاعات تاریخی به‌طور کامل در قیمت و ریسک اوراق بهادار انعکاس می‌یابد، درحالی‌که نتایج این تحقیق نشان می‌دهد تعدادی از متغیرهای مستقل شامل نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام، نسبت دارایی جاری به بدهی جاری و جمع دارایی‌ها که شاخص‌هایی برای ارزیابی ریسک شرکت‌ها هستند، بی‌ارتباط با ریسک بازار شرکت‌ها بوده‌اند."
(
, 
, 
)
