وحی آسمان در سر جان مقاله

"1-مولوی همچون دیگر شاعران پارسی،ترک و اردو زبان،نفس زندگی‌بخش مسیحا را به بوسهء معشوق مانند می‌سازد: گر ز مسیح پرسدت مرده چگونه زنده کرد؟ بوسه بده به پیش او بر لب ما که همچنین‌41 دیوان شمس-غزل 6281 2-در اکثر ابیات مولوی،عیسی تمثیل جان آدمی است که مانند آن کودک الهی در گهواره،در قالب تن زندگی می‌کند؛تن را نیز می‌توان به مریم مانند کرد: «تن همچو مریم است،و هریکی عیسی داریم؛اگر ما را درد پیدا شود عیسی ما بزاید،و اگر درد نباشد عیسی هم از آن راه نهانی که آمد باز به اصل خود پیوندد،الا ما محروم مانیم و از او بی‌بهره» فیه ما فیه پنجم‌51 (به تصویر صفحه مراجعه شود) نویسنده پس از ذکر این تمثیلات متذکر می‌شود که:«در هر حال آدمی نباید این واقعیت‌ را نادیده انگارد که کمابیش داوری‌ها و اشارات نه چندان خوشایند درباره مسیحیت و به‌ویژه‌ درباره کلیسا در آثار مولوی وجود دارد»."