خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) [مجسمه] تمثیل‌های زمانی تام دویل ترجه:هستی واعظ مجسمه‌های نام دویل1دارای ویژگی‌های خاصی هستند که از نحوه استقرار آنها نشأت می‌گیرد.
به همین جهت چنین نگرشی به آثار دویل و نسبت دادن واژه زیبا به آن از دیدگاه فرانسوی‌ها اغراق به نظر می‌رسد.
این همان نکته‌ای است که دیوید اسمیت در آثارش به آن توجه نمود،و به همین دلیل اسمیت هرگز آخرین مجسمه فولادی خود را کامل نیافت،مگر زمانی که آن را در فضای باز و در طبیعت دید.
دویل به چنین وضوحی به سمهین(6991)دست یافته است، بدون آن‌که هر نوع از پیش‌اندیشی و تقلایی در جهت برقراری ارتباط(همچنان که در بیشتر مجسمه‌های اکسپر سیونیست آبستره از دهه 05 به بعد صورت گرفته است)درباره آن صورت گرفته باشد.
عجیب است که در ارتباط با مجسمه چنی تفکری داشته باشیم،اما برخی اوقت در نظر گرفتن آثار دویل در چنین زمینه‌ای غیرقابل اجتناب می‌نماید.
درواقع،ارتباط چنین مابع خاصی به آثار دویل موضوع ارتباط متقابل(یک‌به‌یک)نمادها به هم نیست،بلکه ارتباط آنها وابسته به قلمرو علائم است.
همچنان که ما به دور این (به تصویر صفحه مراجعه شود) آثار می‌گردیم و ارتباط میان این اشکال را با زمین،درختان و آسمان جستجو می‌کنیم،پاسخ من به این مسأله مثب خواهد بود؛اما این پاسخ مثبت فقط در میان ابعاد لفظی وجود ندارد، بلکه این امر مشتمل بر ابعاد تمثیلی اثر و پتانسیل زیبایی‌شناسی و پدیده‌شناسی این ابعاد می‌شود،و این آن چیزی است که دویل را به عنوان یک هنرمند برجسته مطرح می‌کند.
آثار دویل برای فضای بیرون از خاه ساخته شده‌اند و منظر به عنوان زمینه‌ای مطلوب برای آن محسوب می‌شود."
(
, 
, 
)
