خلاصه ماشینی:
"برای اینکه جمله فوق بیمصداق نباشد،کافی است به فواصل برگزاری دوسالانههای مختلف توجه کنیم که گاهی تا پنج سال به تأخیر افتاده است!خوشبختانه، با انتقادهای سازنده و معرفت متولیان به ضرورت انظباط در برگزاری این رویدادها،این مشکل کمتر شده است؛هرچند هنوز هم در خصوص اعلان بهموقع،تبلیغات مناسب، ثبت اسناد،و آثار بجا مانده،...
اما گویا در جامعه ما بهبود یک چیز منجر به پدید آمدن مشکل دیگری میشود!در این خصوص،به رغم وجوه مثبتی که برای دو رویداد مهم پیشرو در عرصه مجسمهسازی(نخستین دوسالانه مجسمههای شهری و نخستین اکسپوی مجسمهسازی)در شمارههای گذشته نشریه برشمردم،نمیتوانم همزمانی این دو رویداد را زیر سؤال نبرم!بهراستی وقتی میدانیم فعالیتهای نمایشگاهی،در رشته مجسمهسازی،به دلایل مختلف،نسبت به سایر رشتهها فقیرتر است،چرا در توزیع فعالیتهای آن در طول سال دقت بیشتری نمیکنیم؟خصوصا وقتی فعالیتهای فردی این رشته نسبت به سایر رشتهها کمتر است؛فعالیتهایی که میتواند پرکننده این خلأ باشد."