بی بهانه (نسبت فنون زیباشناختی و آثار سیاسی آنها در «نویسنده به مثابه تولیدگر» از زبان والتر بنیامین) مقاله

"(به تصویر صفحه مراجعه شود) ایوان واسیلیویچ(ایوان مخوف) بی‌بهانه‌ نسبت فنون زیباشناختی و آثار سیاسی آنها در«نویسنده به مثابه تولیدگر»از زبان والتر بنیامین فریدریش تیجن والتر بنیامین در سخنرانی خود با عنوان‌ «نویسنده به مثابه تولیدگر»نسبت نویسنده‌ و مخاطبانش را به پرسش می‌گیرد و این بحث‌ را مطرح می‌کند که«اولا تولید متن چگونه‌ است و ثانیا چه کسی یا گروهی از این متن سود می‌برند؟». برشت کمتر از ترتیاکف و بنیامین بر فعال‌ کردن مخاطب در مقام تولیدگر مستقل هنری تاکید می‌کرد؛بااین‌حال دقت نظر او عمیقا معطوف به آن‌ بود که چطور باید حقیقت را نوشت تا به دست کسانی‌ که می‌توانند از آن استفاده کنند برسد:«حقیقت را نمی‌شود فقط کتابت کرد؛باید آن را برای کسی نوشت‌ که به کارش بیاید». برعکس،بنیامین در مقاله اثر هنری در عصر تولید مکانیکی به این اشاره می‌کند که چگونه فاشیسم به‌ این زیباشناختی کردن ارتقا بخشید:«توده‌ها حق دارند که روابط مالکانه را تغییر دهند؛فاشیسم به دنبال آن‌ است تا تعبیری به دست توده‌ها بدهد و در عین حال‌ مالکیت را محفوظ نگاه دارد... از شنوندگان خواسته شده‌ بود تا با یک رادیوی قابل حمل در خیابان‌ها قدم بزنند و به برنامه‌ای گوش دهند که در مورد تظاهرات ممنوع‌ شده صحبت می‌کرد و اگر دوست داشتند،در این مورد با یکی از عابران صحبت کنندو به استودیوی پخش‌ گزارش دهند تا موقعیت ایشان را برای شنوندگان‌ توصیف کند،یا اگرنه،صرفابا حضور خود جنب و جوش‌ مراکز خرید را مختل کنند."